Arhetipovi
Džejms A. Hol kaže u “Jungovskom tumačenju snova” da su arhetipske predstave osnovni sadržaji objektivne psihe, dok arhetip određuje kao težnju da se predstave našeg iskustva strukturiraju na određen način (dok, pritom, sama predstava nije arhetip). Valjalo bi ovaj podatak ilustrovati primerom – postoji sveopšta tendencija stvaranja predstave majke, ali svaki pojedinac stvara svoju posebnu predstavu majke, na osnovu ovog univerzalnog arhetipa.
Jung se nije oslanjao samo na individualno nesvesno, kao što je to činio Frojd. Naprotiv, smatrao je da su snovi, takođe, izraz opšteg kolektivnog iskustva – koje upućuje na osnovne životne probleme i manifestuje se kroz oznake simbola i mitova – misli i sećanja koje delimo sa ostalim ljudima. Da bi adekvatno interpretirao san, analitičar mora biti upućen u mitove koje znamo, veru kojoj pripadamo, kultove, rituale i bajke koje smo kao deca slušali…Upravo te mitološke motive koje možemo pronaći u snovima, Jung je nazvao arhetipovima.
Arhetipovi, ili prvobitne slike su “specifične forme ili slikoviti odnosi – koji ne samo da se konzistentno pojavljuju u svim dobima i svim talasnim dužinama, već i u individualnim snovima, fantazijama, vizijama i idejama.”
Pomenute Jungove ideje, navele su ga da postulira pojam kolektivnog nesvesnog. Kolektivno nesvesno je sabrano u svim iskustvima koje je ljudski rod proživeo u svom filogenetskom razvoju. Pristup kolektivnom nesvesnom je relativno lak kada osoba mora da napravi odlučujući korak u životu, krucijalan za njeno lično odrastanje. Osoba, u formi arhetipske situacije, dobija poruke iz kolektivnog nesvesnog. Ukoliko se to dogodi u snu, onda takav san zovemo “velikim snom”. Veliki san je izražen jezikom univerzalnog ljudskog iskustva i obogaćen živim simbolima, večnim drevnim slikama. Jung naglašava da je potrebno mnogo znanja i razumevanja za tumačenje “velikog sna”.
 |
 |
 |
 |
 |